#19 Kleine gelukskes

Vandaag kwam de post-NL-meneer weer op bezoek. Oops, I did it again. Maar: het was voor de goede zaak… Ik heb namelijk een prachtige vondst gedaan om inspiratie te vinden voor nieuwe bloglijstjes!

Blijkt dat er dus een hele lijstjescommunity bestaat onder de naam ‘listography’. Dat is een webtoepassing waarmee gebruikers lijstjes kunnen maken en delen, maar ook de titel van een serie boeken om zelf lijstjes in bij te houden. Ik kocht het ‘one list a day’-three-year-journal, een dagboek met voor elke dag een opdracht voor een lijstje, dat je voor drie opeenvolgende jaren kan invullen. Op het einde van de rit heb je een tijdscapsule, een ‘mini-autobiografie’, zoals de auteur het omschrijft. Op mijn lijf geschreven!

In m’n boekje heb ik maar plaats voor drie zaken om op te sommen, maar het mooie aan deze blog is dat ik de lijst zo lang kan maken als ik zelf wil. De opdracht van 18 juni luidde: ‘Little things I appreciate’, oftewel: kleine gelukskes.

18 juni had ik toevallig een verlofdag, en die was echt gevuld met kleine gelukskes:

• Een nieuw theetje geprobeerd van de theebox (de bonusthee: een groene Gunpowder uit China)
• Productieve voormiddag: voor 9 uur al een mealplanning gemaakt voor twee weken, boodschappenlijstje klaargezet en de living en keuken gepoetst
• Nieuwe blogpost gelanceerd en daarvoor complimentjes gekregen
• Te voet naar de bakker en thuis zijn vóór de beloofde regenbui
• Een wandeltelefoontje met de oma
• Aardbeitjes plukken in de tuin
• Een goeie workout in de homefitness
• De post-NL-meneer die aanbelde met maar liefst drie pakjes voor mezelf
  (het voelde als Sinterklaas, buiten het feit dat ik alles aan mezelf cadeau deed)
• Vers boeketje bloemen in huis
• Inspiratie dankzij het listography-dagboekje

Mijn nieuw dagboekje staat dus ook op het lijstje. Eigenlijk mocht het op nummer één, want als er iets is dat ik zeker kan appreciëren, dan zijn het wel opschrijfboekjes en bij uitbreiding kantoormateriaal. Hoe vaak jeuken mijn vingers als ik de Hema binnenstap! Ik mag dan van mezelf altijd eens een rondje voorbij de agenda’s en de schriften maken, met als uitdaging om niets te kopen! (Lukt me meestal, tenzij er kortingsprijzen zijn, dan is het extra moeilijk).

Als je verliefd kan worden op een notitieboekje, dan ben ik verzot op dit exemplaar.
Meer nog, ik kan er een lijstje over maken met redenen waarom dit zo’n goed boekje is:

• Goede grootte (handtasformaat!)
• Zachte, dikke kaft
• Geweldig omslagdesign (ik ben dol op cactussen!)
• Mooie illustraties aan de binnenkant van de omslag en binnenin
• Stevig papier met een gekleurd randje
• Eenvoudig, goed leesbaar lettertype (ik heb een ding met lettertypes)

Ik kan maar één minpunt bedenken en dat is de witte, zachte kaft, die na een week in mijn rommelhandtas vermoedelijk geruïneerd zal zijn. Maar daar kan het boekje niets aan doen, dat ligt helemaal bij mezelf. 🙂

Los van het mooie design is natuurlijk de inhoud van dit dagboekje de voornaamste reden waarom ik het moest hebben. Deze post is het perfecte voorbeeld van wat ik ermee wil doen. Ik vertrek vanuit het lijstje en laat dan m’n innerlijke schrijver erop los.

Het schrijven van deze blogpost zorgde intussen voor een extra geluksmomentje van de dag en dat was nu eens helemaal de bedoeling!